مدح و مناجات با امام حسن مجتبی علیه‌السلام
امشب که فرشتگان سخن می‌گویند گویا سخـن از زبـان من می‌گـویند ذکر لـبـشـان شنـیـدنی‌تر شده است در ارض و سما حسن حسن می‌گویند ************ خـاک قـدمـش شــمـیـم جـنـت دارد در هر نـفـسـش عـطر اجابت دارد اعجاز محـمدی‌ست در چـشـمانـش از بس که به جد خود شباهت دارد ************ ای زمـزمه صبـح و نـسیم ادرکنی آئـیـنـه رحـمـان و رحـیـم ادرکـنـی ای در کـرم و سـخـاوت و آقــایـی بی خـاتـمـه، ایـهـا الکـریم ادرکنی ************ مـانـنـد عـلی لحـن فـصیـحی داری در چـهـره خود نـور ملیحی داری آقـــا حـــرم الله شـــده دل‌هــامـــان در هر دل بی تاب ضریحی داری |